Nog 1 week en dan is Joris alweer 1 jaar. En de opmerking waar
ik altijd van dacht ‘hmm hmm zo’n vaart zal het heus niet lopen’ is toch echt waar:
het gaat zoooo snel! Het lijkt gisteren dat ik dat kleine – toen nog hulpeloze
hummeltje – op mijn buik kreeg. En moet je nu zien. Dit aapje klimt en klautert
overal op, laat graag luidkeels weten dat hij er is, wordt wakker met een lach
van oor tot oor, tijgert en stapt (nog niet los) met flinke snelheid het huis
rond, lijkt nergens bang voor en is mateloos nieuwsgierig. Dit weekend maakte ik
uitnodigingen voor zijn eerste verjaardagsfeest. Geïnspireerd door deze post.
Nog een hoop te doen. Fijne week.
Geen opmerkingen
Een reactie posten